Gujarat
બિલ્કીસ બાનોના ગુનેગારો થયા ‘ગૂમ’, તેમના ઘરોને તાળા લગાવી તેને બે સપ્તાહમાં જેલ મોકલવાનો આદેશ
બિલકિસ બાનો ગેંગરેપ કેસઃ સુપ્રીમ કોર્ટે બિલકિસ બાનો કેસના તમામ દોષિતોને જેલમાં પાછા મોકલવાનો આદેશ આપ્યો છે. કોર્ટે ગુજરાત સરકાર પર પોતાની સત્તાનો દુરુપયોગ કરવાનો આરોપ લગાવ્યો છે. આ સાથે, સર્વોચ્ચ અદાલતે સોમવારે 2002ના રમખાણો દરમિયાન બિલકિસ બાનો પર સામૂહિક બળાત્કાર અને તેના પરિવારના સાત સભ્યોની હત્યાના કેસમાં 11 દોષિતોને માફી આપવાના રાજ્ય સરકારના નિર્ણયને ફગાવી દીધો હતો. તેમજ તમામ ગુનેગારોને બે સપ્તાહમાં જેલ હવાલે કરવા સૂચના આપવામાં આવી છે. ગુનેગારો વિશે કહેવામાં આવી રહ્યું છે કે તેઓ તેમના ઘરે નથી અને ગામડાઓમાં તેમના ઘરોને તાળા લાગેલા છે.
આ ગામોમાં 9 દોષિતો રહે છે
ધ ઈન્ડિયન એક્સપ્રેસના અહેવાલ મુજબ, રણધિકપુર અને સિંગવડ ગામમાં ગુનેગારોના ઘરોને તાળાં લાગેલા છે અને એક પોલીસકર્મી ચોકી પર છે. બિલ્કીસ બાનોના 11 દોષિતોમાંથી ઓછામાં ઓછા 9 આ ગામોમાં રહે છે. હવે તેઓ બધા “ગુમ થયા” હોવાના અહેવાલ છે. અહેવાલો અનુસાર, સુપ્રીમ કોર્ટના ચુકાદાના કલાકો પછી, દોષિતોમાંથી એક પણ તેમના ઘરે મળ્યો નથી અને તેમના સંબંધીઓ પણ આ નવ લોકો ક્યાં ગયા તે અંગે મૌન છે. બંને ગામો સાથે-સાથે આવેલા છે અને ગ્રામજનો બંને નામો એકબીજાના બદલે વાપરે છે.
અહેવાલો અનુસાર, દોષિતોમાંના એકના પિતા અખામભાઈ ચતુરભાઈ રાવલ (87), ગોવિંદ નાઈ (55) એ દાવો કર્યો હતો કે તેમનો પુત્ર નિર્દોષ છે. તેમણે દોષિત ઠેરવવા માટે “કોંગ્રેસ રાજકીય બદલો” ને દોષી ઠેરવ્યો. રાવલે કહ્યું કે ગોવિંદ “એક અઠવાડિયા પહેલા” ઘર છોડી ગયો હતો. એક સ્થાનિક પોલીસકર્મીએ જણાવ્યું કે ગોવિંદ શનિવારે (6 જાન્યુઆરી) ઘરેથી નીકળી ગયો હતો. તેના બીમાર માતા-પિતાએ ભારપૂર્વક જણાવ્યું હતું કે તેઓ “હિંદુ ધર્મ પાળતા પરિવારમાંથી છે, જે ગુનાથી દૂર રહે છે.” આ કેસમાં તેમના પુત્રની સાથે અખામભાઈના ભાઈ જશવંત નાઈ પણ દોષિત છે.
’20 વર્ષ જેલમાં વિતાવ્યા’
અખામભાઈએ કહ્યું, “હું ઈચ્છું છું અને પ્રાર્થના કરું છું કે તેમને (ગોવિંદ) અયોધ્યામાં (રામ) મંદિરની સ્થાપનાની સેવા કરવાનો મોકો મળે. કંઈ ન કરવા અને દરરોજ ભટકવા કરતાં સેવા કરવી વધુ સારી છે. (જેલમાંથી) છૂટ્યા ત્યારથી તે કંઈ કરી શક્યો નથી. ફરી જેલમાં જવું એ કોઈ મોટી વાત નથી અને એવું પણ નથી કે તે જેલમાંથી ગેરકાયદે બહાર આવ્યો હોય. તેને કાયદાકીય પ્રક્રિયા મુજબ મુક્ત કરવામાં આવ્યો હતો અને હવે કાયદાએ તેને પાછા જવાનું કહ્યું છે, તેથી તે પાછો જશે. તેણે 20 વર્ષ જેલમાં વિતાવ્યા તેથી આ કંઈ નવું નથી.
સોમવારે, જસ્ટિસ બી.વી. નાગરથ્ના અને ઉજ્જવલ ભૂયણની બેન્ચે જણાવ્યું હતું કે ગુજરાત સરકારનો સજા માફ કરવાનો આદેશ યોગ્ય વિચારણા કર્યા વિના પસાર કરવામાં આવ્યો હતો અને પૂછવામાં આવ્યું હતું કે શું “મહિલાઓ વિરુદ્ધના ઘૃણાસ્પદ અપરાધોના કેસોમાં સજાની માફી માન્ય છે”. અથવા સ્ત્રી જે સંપ્રદાયને અનુસરે છે. ઘટના સમયે બિલ્કીસ બાનો 21 વર્ષની હતી અને પાંચ મહિનાની ગર્ભવતી હતી. 2002માં બાનોથી ગોધરા ટ્રેન આગ બાદ ફાટી નીકળેલા રમખાણો દરમિયાન બળાત્કાર આચરવામાં આવ્યો હતો. રમખાણોમાં માર્યા ગયેલા તેમના પરિવારના સાત સભ્યોમાં તેમની ત્રણ વર્ષની પુત્રીનો સમાવેશ થાય છે. ગુજરાત સરકારે 15 ઓગસ્ટ, 2022 ના રોજ તમામ 11 દોષિતોને માફી આપી હતી અને તેમને મુક્ત કર્યા હતા.
એક કોન્સ્ટેબલ ચોકીદાર
દોષિતોના તમામ રહેઠાણોમાંથી, ગોવિંદનું નિવાસસ્થાન સૌથી દૂર છે જ્યાં બિલ્કિસ 2002માં રહેતી હતી. ગોવિંદનું એક માળનું મકાન, જે તેના માતા-પિતાના કચ્છના ઘરની બાજુમાં છે, તેને બહારથી તાળું મારીને રંધીકપુર પોલીસ સ્ટેશનના એક કોન્સ્ટેબલ દ્વારા સુરક્ષા આપવામાં આવી હતી. અન્ય એક ગુનેગાર રાધેશ્યામ શાહ છેલ્લા 15 મહિનાથી ઘરે આવ્યો નથી. તેના પિતા ભગવાનદાસ શાહે આ માહિતી આપી હતી. જો કે, અહેવાલમાં જણાવાયું છે કે ગામના વ્યસ્ત આંતરછેદ પરના પડોશીઓ અને દુકાનદારો પુષ્ટિ કરે છે કે રવિવાર સુધી રાધેશ્યામ સહિત લગભગ તમામ ગુનેગારો જાહેરમાં જોવા મળ્યા હતા. ભગવાનદાસે દાવો કર્યો હતો કે તે “રાધેશ્યામ ક્યાં છે તે જાણતો નથી…તે તેની પત્ની અને પુત્ર સાથે ગયો હતો”.
તેના ભાઈ આશિષ શાહે ચુકાદા પર ટિપ્પણી કરવાનો ઇનકાર કર્યો હતો. તે ઉતાવળમાં ખાદ્યપદાર્થો અને કપડાં સાથે કેરી બેગ પેક કરતો જોવા મળ્યો હતો. તેણે કહ્યું, “હવે નિર્ણય આવી ગયો છે, આપણે જોઈશું કે શું કરવું. અમે હજુ સુધી અમારા વકીલો સાથે વાત કરી નથી.” મોટાભાગના દુકાનદારો મૌન રહ્યા અને ગુનેગારો અથવા ચુકાદા પર ટિપ્પણી કરવાનું ટાળ્યું. જ્યારે ગુનેગારોના ઠેકાણા વિશે પૂછવામાં આવ્યું ત્યારે, એક ગ્રામીણે કહ્યું, “હવે તમે તેમને શોધી શકશો નહીં. તેઓ બધા પોતપોતાના ઘરોને તાળા મારીને ચાલ્યા ગયા.” આ દરેક બંધ ઘરની બહાર એક જ કોન્સ્ટેબલ તૈનાત છે, જે સોમવારના નિર્ણયના પ્રકાશમાં પોલીસ બંદોબસ્તનો એક ભાગ છે.
બિલ્કીસનું શું થયું?
નોંધનીય છે કે ગોધરા ટ્રેન સળગાવવાની ઘટના બાદ બિલકીસ અને તેનો પરિવાર 28 ફેબ્રુઆરી, 2002ના રોજ રણધિકપુરમાં પોતાનું ઘર છોડીને ચાલ્યા ગયા હતા. 3 માર્ચ 2002 ના રોજ, દાહોદના લીમખેડા તાલુકામાં ટોળા દ્વારા તેણીની ત્રણ વર્ષની પુત્રી સહિત તેના પરિવારના 14 સભ્યો સાથે સામૂહિક બળાત્કાર અને હત્યા કરવામાં આવી હતી. છના મૃતદેહ ક્યારેય મળ્યા ન હતા. 21 જાન્યુઆરી 2008ના રોજ સ્પેશિયલ સીબીઆઈ કોર્ટે 11 દોષિતોને આજીવન કેદની સજા ફટકારી હતી.
